Drzwi
Zasady kultury osobistej wpajane są nam od samego początku. Już niemowlęciu mamy tłumaczą jak należy się zachowywać. Opowiadają o dobrym wychowaniu i mimo, że wielu z tych rad dziecko nie będzie jeszcze w stanie zapamiętać to robią wszystko, żeby mu je wpoić. Nic dziwnego, w końcu czym skorupka za młodu nasiąknie tym na starość trąca jak mówi staropolskie przysłowie. Jedną z zasad jakie rodzice starają się wpoić dziecku jak tylko zaczyna chodzić to pukanie do drzwi. Jest to ważna zasada dla każdego, nie tylko dla rodzica szanującego swoją prywatność. Jeśli w odpowiedni sposób będziemy tłumaczyć dziecku czym jest poszanowanie prywatności i również będziemy się wobec niego zachowywać zgodnie z tymi zasadami na pewno szybko je zapamięta. Drzwi to swoista bariera, która pozwala nam na chwilę samotności i intymności.
Jednak mówienie dziecku, że zanim się wejdzie do jakiegoś pomieszczenie trzeba zapukać nie wystarczy. Jeśli tylko mówimy a sami wchodzimy do pokoju dziecka bez pukania podważamy nie tylko nasze słowa, ale i autorytet i szacunek do wpajanych zasad. Skoro rodzic tak robi to i ja tak mogę i zasada ta nie jest aż tak ważna – takie właśnie skojarzenia powstają w głowie dziecka. Nie wspominając już o wchodzeniu bez pukania do toalety w której jest dziecko. Jest to najbardziej intymna część domu i właśnie w tej kwestii zachowanie zasad niezaburzania wolności osobistej jest najważniejsze. Nieraz rodzice wchodzą sobie do toalety bez pukania – jest to również zły przykład płynący z góry, przecież dziecko to widzi i będzie powielać te wzorce. Pamiętajmy też że najwięcej dziecko zapamiętuje robiąc, później widząc, a dopiero na samym końcu słysząc.
Więc w pierwszej kolejności zapamięta to co samo przeżyło, czyli jak na przykład mama weszła do toalety bez pukania jak się załatwiało, tata wchodzi do pokoju, kiedy mama jest zamknięta i się przebiera, a dopiero później o ile w ogóle przypomni sobie, że tak nie wolno. Ale jak nie wolno, skoro wszyscy otwierają drzwi bez pukania? Taki przekaz jest co najmniej nie jednoznaczny i nie pozwala dziecku na wpojenie go w odpowiedni sposób do zachowania ogólnego i stale powtarzalnego. Jeśli chcemy nauczyć czegokolwiek małe dziecko musimy sami od siebie wymagać. Wymagać powtarzania zasad, samodzielnego ich przestrzegania i chwalenia dziecko, kiedy postępuje tak jak należy. Tylko takie zachowanie niesie ze sobą sukces i szanse, że nasza intymność będzie szanowana przez nastolatka.